Rynek Infrastruktury
Modernizacja linii 226 Pruszcz Gd. – Gdańsk Port Północny powinna, jak informuje PKP PLK, rozpocząć się w czerwcu (wcześniej, w kwietniu PKP PLK powinny dokonać wyboru wykonawcy), a zakończenie realizacji inwestycji powinno nastąpić – według różnych źródeł – do końca 2015 r. lub do połowy 2016 r. Po modernizacji, która obejmie także budowę nowego, dwutorowego mostu na Martwej Wiśle, przepustowość tej linii ma zwiększyć się z 60 do 360 pociągów na dobę.
Komplementarną inwestycją wobec modernizacji tej linii koncepcja remontu linii znajdujących się po zachodniej stronie portu (przeciwnej niż linia 226), czyli linii 227 Gdańsk Gł. – Gdańsk Zaspa Towarowa, 249 Gdańsk Gł. – Gdańsk Brzeźno oraz 722 Gdańsk Zaspa Towarowa – Gdańsk Wiślany, jak również kompleksowa przebudowa stacji Gdańsk Port Północny. Na razie PKP PLK ogłosiły przetarg na studium wykonalności dotyczący realizacji wszystkich tych zadań. Wykonawca, który zostanie wyłoniony prawdopodobnie w ciągu kilku tygodni, będzie miał ponad 15 miesięcy na przygotowanie dokumentu. Oznacza to, że dopiero pod koniec 2015 r. rozstrzygnięta zostanie kwestia, czy i w jaki sposób stacja Port Północny zostanie przebudowana. Prace budowlane w tym zakresie rozpoczną się zatem nie wcześniej wiosną 2016 r.
Sama linia 226 to połowa sukcesu
Marcin Kamola, kierownik ds. rozwoju biznesu DCT Gdańsk, zwraca uwagę w rozmowie z „Rynkiem Kolejowym”, że modernizacja stacji Port Północny jest równie ważna dla poprawy dostępności podmiotów operujących w Porcie Gdańsk co modernizacja linii 226.
– Bez wątpienia modernizacja linii 226 i budowa mostu na Martwej Wiśle to projekty o kluczowym znaczeniu dla całego Portu Północnego i w tej kwestii jest zgodność wszystkich zainteresowanych stron. Prawdą jednak jest, że dla funkcjonowania poszczególnych podmiotów na terenie Portu modernizacja połączenia z Pruszczem Gdańskim jest jedynie częściowym sukcesem. Stan techniczny stacji Port Północny jest zły. Stacja ta ma również ze względów historycznych dużo więcej torów skierowanych na ruch do portu wewnętrznego, niż na port zewnętrzny, który ma obecnie większe znaczenie dla przeładunków poszczególnych podmiotów działających na terenie Portu. Linia 226 i most na Martwej Wiśle oraz stan techniczny stacji Port Północny to obszary, w których poprawa stanu technicznego jest na tę chwilę najbardziej pilna z punktu widzenia przewozów kolejowych do i z Portu Północnego – mówi Marcin Kamola.
Własna infrastruktura DCT – prawie wystarczająca
Z punktu widzenia DCT, trzecim, komplementarnym działaniem związanym z poprawą dostępności terminala transportem kolejowym, jest poprawa przepustowości odcinka od stacji Port Północny do terminala, jak również własna infrastruktura torowa na terenie samego terminala.
– Nasza własna infrastruktura została oddana pod koniec 2013 r., kiedy zakończyła się rozbudowa bocznicy kolejowej. Mamy obecnie 4 tory, z których każdy jest w stanie obsłużyć pełen skład pociągu. Mamy więc duże rezerwy. Dojazd ze stacji Port Północny do terminalu ma rezerwy przepustowe, ale już pracujemy z Portem nad rozbudową i zwiększaniem tych możliwości na przyszłość. Doliczając do tego modernizację linii 226 i stacji Port Północny, poprawa wszystkich tych aspektów pozwoli w pełni zabezpieczyć rezerwy przepustowe w bliższej i dalszej perspektywie – dodaje Marcin Kamola.