Rozpoczęła się Konferencja Klimatyczna ONZ

Konferencja Stron (ang. Conference of the Parties - COP) jest najważniejszym organem Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (United Nations Framework Convention on Climate Change – UNFCCC). Celem Konwencji, podpisanej w 1992 r. podczas Szczytu Ziemi w Rio de Janeiro, jest ochrona klimatu i redukcja emisji gazów cieplarnianych na świecie. Konferencja COP czuwa nad procesem wdrażania postanowień Konwencji, a także wypracowuje nowe postanowienia. To właśnie podczas Konferencji Stron w 1997 r. został podpisany Protokół z Kioto, jak dotąd jedyne prawnie wiążące porozumienie ustanawiające zobowiązania krajów rozwiniętych w sprawie ochrony klimatu, a w szczególności zobowiązania do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Równolegle z Konferencją Stron UNFCCC odbywa się 8 Spotkanie Stron Protokołu z Kioto (CMP8).

Polskiej delegacji, podczas szczytu w Katarze, będzie przewodniczyć minister środowiska. Weźmie on udział w rozpoczynającym się 5 grudnia tzw. segmencie wysokiego szczebla, kończącym konferencję. Wtedy zapadną ostateczne decyzje co do brzmienia negocjowanych porozumień.

Stanowisko Polski będzie stanowiskiem wspólnym z panstwami UE. Mandat Unii na negocjacje został przyjęty przez ministrów środowiska na posiedzeniu Rady UE 25 października. UE i jej państwa członkowskie dążą w szczególności do przyspieszenia negocjacji nowego, prawnie wiążącego wszystkie kraje porozumienia, które zapewni udział także największych gospodarek (Chin, USA, Brazylii, Indii itd.) w redukowaniu emisji. Unia zadeklarowała także, na zawartych w konkluzjach warunkach, przystąpienie do drugiego okresu zobowiązań Protokołu z Kioto.

Podczas ubiegłorocznej konferencji klimatycznej w Durbanie, kiedy to Polska przewodziła delegacji UE, uzgodniono, że przyjęciu drugiego okresu zobowiązań w Protokole z Kioto będzie towarzyszyć zakończenie negocjacji o sposobach wdrożenia Planu Działań z Bali i rozpoczęcie negocjacji treści nowego porozumienia, prawnie wiążącego wszystkie strony Konwencji. Zarówno UE, jak i inne państwa rozwinięte, spodnoszą, że obowiązujące od 20 lat kryterium podziału na kraje rozwinięte i rozwijające, nie odzwierciedla obecnie siły gospodarczej i politycznej państw, a także uniemożliwia osiągnięcie celów środowiskowych, jakim jest walka ze zmianami klimatycznymi.

Zobowiązania redukcyjne wynikające z Protokołu z Kioto obejmują zaledwie 15 proc. światowej emisji, a to nie zapewni potrzebnej skali działań na rzecz ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Polska, dzięki ogromnej redukcji gazów cieplarnianych (30 proc. od 1988 roku przy podwojeniu PKB), posiada z tego tytułu niewykorzystane jednostki przyznanej emisji (tzw. AAU), które może sprzedać, a uzyskany dochód przeznaczyć na ochronę klimatu w Polsce. Uzyskane środki – jak dotąd – ponad 780 mln zł - przeznaczane są na inwestycje związane z redukcją emisji CO2, jak np. termomodernizacja, czy rozwój odnawialnych źródeł energii.