W wodzie morskiej przy brzegu Japonii nawet w bezpośrednim sąsiedztwie elektrowni nie wykryto znaczącego wzrostu stężenia substancji promieniotwórczych. W kilku punktach aktywność tych pierwiastków przekraczała dolny limit detekcji, były one jednak na poziomach ledwo mierzalnych. Opublikowane wyniki pomiarowe z ostatnich 2 lat pokazują systematyczny spadek zawartości sztucznych pierwiastków promieniotwórczych w wodzie morskiej w okolicy Fukushimy w miarę upływu czasu.
Według oświadczenia premiera Japonii sytuacja radiacyjna jest pod kontrolą. Rząd Japonii deklaruje, że będzie nadal bacznie śledził rozwój sytuacji, dołoży starań, by zapobiec ewentualnemu przedostawaniu się skażonej wody i będzie powiadamiać społeczność międzynarodową o rozwoju sytuacji.
Skażenie wody morskiej radioaktywnymi izotopami cezem-134 i cezem-137 występuje tylko na zamkniętym obszarze portu morskiego przy elektrowni (powierzchni około 0,3 km2).
Aktywność pierwiastków promieniotwórczych zmierzono w sześciu strefach na morzu wyznaczonych wokół elektrowni jądrowej. 3 pierwsze strefy zostały wyznaczone odpowiednio w odległościach 2 km od elektrowni, 2-20 km oraz 20-60 km. Określono stężenie promieniotwórcze następujących izotopów: cezu Cs-134, cezu Cs-137, trytu H-3, strontu Sr-90, plutonu Pu-238, plutonu Pu-239, plutonu Pu-240, oraz stężenie całkowitej aktywności α i stężenie całkowitej aktywności β.
W pierwszej strefie pomiary wykonano w pięciu punktach. W czterech z nich wartości stężeń były poniżej progu detekcji. W jednym punkcie zmierzono stężenie cezu Cs-137 na poziomie 1,7 Bq/l (pomiar 6 sierpnia Br.). Sześć dni później stężenie spadło do poziomu 1,4 Bq/l. Stężenie trytu wynosiło wówczas 4,7 Bq/l, a ok. 2 tygodnie później było poniżej progu detekcji.