Kolejny etap budowy morskiego terminala przeładunkowego Orlenu zakończony

Rafineria Gdańska jest jedną z dwóch funkcjonujących obecnie w Polsce rafinerii ropy naftowej. Istotnym atutem położonego nad Martwą Wisłą zakładu jest właśnie lokalizacja. Niemal bezpośrednie sąsiedztwo Morza Bałtyckiego zapewnia dostęp do surowca importowanego drogą morską z całego świata, inaczej niż ma to miejsce w przypadku Płocka, do którego ropa naftowa musi być tłoczona z gdańskiego Naftoportu rurociągiem. Potencjał wynikający z położenia był jednak wykorzystywany do tej pory przez Rafinerię Gdańską połowicznie. Wprawdzie w przeszłości wielokrotnie rozważano budowę morskiego terminala przeładunkowego, umożliwiającego import innych komponentów do produkcji oraz eksport produktów, jednak realizacja inwestycji rozpoczęła się stosunkowo niedawno.

Dziś znajduje się ona na etapie robót budowlanych, które zmierzają już ku końcowi. Przypomnijmy, że w ramach inwestycji powstaje 380-metrowe nabrzeże, dostosowane do obsługi jednostek o długości do 130 metrów, szerokości do 17,6 metrów i zanurzeniu do 5,8 metrów. Docelowa przepustowość morskiego terminala przeładunkowego wyniesie 2 mln ton w skali roku. Jego powstanie zwiększy niezależność logistyki Orlenu od partnerów zewnętrznych oraz uprości procesy logistyczne, co w konsekwencji przełoży się na poprawę rentowności produkcji. Obsługujące go jednostki będą miały zaledwie 4 mile do Zatoki Gdańskiej do pokonania.

Obsługa dwóch kluczowych strumieni produktowych

Dziś natomiast komponenty i produkty muszą być dostarczane i wywożone pociągami do pobliskich portów morskich w Gdańsku i Gdyni. Realizowana inwestycja zmieni ów stan rzeczy, odciążając przy okazji bocznicę kolejową. – Terminal obsłuży dwa kluczowe strumienie produktowe, a więc przyjęcie biokomponentów do produkcji biopaliw, które są obecnie dostarczane do rafinerii w Gdańsku drogą kolejową, oraz transport zaawansowanych olejów bazowych II generacji, które będą produkowane w nowo budowanym Hydrokrakingowym Bloku Olejowym. Posłuży również do przeładunku niskosiarkowych paliw żeglugowych Marine Gas Oil, przeznaczonych do silników głównych i urządzeń pomocniczych jednostek pływających – tłumaczy Łukasz Wojtaszek, dyrektor Biura Rozwoju Logistyki w Orlenie.

Jak przebiega aktualnie realizacja inwestycji? Jak informuje Orlen, powstały już dwa nowoczesne pomosty przeładunkowe. Każdy z nich wyposażony został w cztery zautomatyzowane, dwukierunkowe ramiona nalewczo-odbiorcze. W minionym miesiącu zainstalowano natomiast pompy przeciwpożarowe, stanowiące część zautomatyzowanego systemu ochrony nabrzeża. Będą one mogły pobierać wodę bezpośrednio z Martwej Wisły – w ubiegłym roku zakończono budowę układu czerpnego na jej dnie. Obecnie prowadzone są prace spawalnicze na rurociągach paliwowych oraz stanowiskach przeładunkowych, do których doprowadzane są rury przesyłowe z Rafinerii Gdańskiej. Z kolei w budynku zaplecza technicznego trwają prace elektryczne, obejmujące zagospodarowanie pomieszczenia rozdzielni niskiego napięcia wraz z montażem niezbędnej aparatury.

Inwestycja rozpoczęta jeszcze przez Grupę Lotos

Zakończenie prac zaplanowano na drugą połowę przyszłego roku. Wartość inwestycji opiewa na kwotę 500 mln zł. Realizuje ją konsorcjum, które współtworzą spółki wchodzące w skład Grupy NDI (będącej jego liderem) oraz Biproraf, Biuro Projektów Budownictwa Morskiego PROJMORS i niemiecka spółka Dipl. Ing. SCHERZER. Inwestycja została rozpoczęta w okresie, w którym Rafineria Gdańska stanowiła integralną część nieistniejącej już Grupy Lotos, która została przejęta w 2022 roku przez Orlen. Jeszcze przed fuzją aktywa rafineryjne zintegrowane zostały w spółce Lotos Asfalt, która obecnie funkcjonuje pod nazwą Rafineria Gdańska.

Dziś jest to spółka joint venture, w której Orlen posiada 70% udziałów. Mniejszościowym udziałowcem jest niderlandzka spółka zależna Saudi Aramco, największego producenta ropy naftowej na świecie. Rafineria Gdańska zajmuje się obecnie wyłącznie przerobem surowca na rzecz swoich udziałowców, nie prowadząc działalności innej niż produkcyjna, np. handlowej. Zgodnie z warunkami Komisji Europejskiej dla fuzji, partner mniejszościowy ma prawo do 50% produkcji oleju napędowego i benzyn silnikowych. Co istotne, partnerzy mogą realizować projekty inwestycyjne samodzielnie, czego przykładem jest zarówno budowa morskiego terminala przeładunkowego na Martwej Wiśle, jak również przywołanego wcześniej Hydrokrakingowego Bloku Olejowego.