Przywykliśmy do wyższych mandatów za przekraczanie prędkości

Prędkość na drodze jest jednym z najistotniejszych czynników wpływających na bezpieczeństwo ruchu. Przepisy w tym zakresie jednak bywają lekceważone. Do niedawna często zarzucano, że kara za zbyt szybką jazdę jest zbyt łagodna – maksymalny mandat wynosił 500 zł. Od 1 stycznia to się zmieniło – kierowca który zbyt mocno naciśnie pedał gazu może zapłacić nawet 2,5 tys. zł.

Ten swoisty „straszak” zadziałał, ale jak się okazuje, tylko czasowo.

Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie porównał dane o prędkości w trzech różnych momentach czasowych – przed zmianą taryfikatora, krótko po jej wprowadzeniu oraz po kilku miesiącach ich obowiązywania.

Dane zebrane w 19 różnych lokalizacjach o ruchu swobodnym na terenie stolicy studzą dotychczasowy optymizm związany z efektem wysokich mandatów. Analizowano ok. 650 tys. pojazdów dziennie biorąc pod uwagę tzw. prędkość miarodajną – czyli prędkość, której nie przekracza 85 proc. kierujących. Odnotowywano też pojazdy, które jechały szybciej niż 30 km/h ponad dopuszczalny limit.


W październiku ub.r. (przy niższych mandatach) prędkość miarodajna wynosił 64,4 km/h. W styczniu – jak podkreśla ZDM – przy dobrych warunkach pogodowych – było to 60,3 km/h, a więc zauważalnie mniej. Niestety w kwietniu było to już 62,6 km/h. Pokazuje to, że efekt wysokich mandatów zmalał.

Podobna tendencja dotyczy tych, którzy kompletnie lekceważą i przepisy i bezpieczeństwo przekraczając limity o co najmniej 30 km/h.


W październiku doliczono się 10 tys. takich pojazdów w ciągu doby, ale już w styczniu prawie 4 razy mniej. Trzeba zauważyć, że to właśnie ta grupa piratów drogowych jest zagrożona najwyższa kwotą mandatu. W kwietniu zanotowano 5,6 tys. pojazdów jadących więcej niż 30 km/h ponad limit, co jest wynikiem o połowę gorszym (tj. wyższym) niż tuż po wprowadzeniu surowszych sankcji.