Most Łazienkowski w kawałkach. Droga dla rowerów nabiera kształtu

W piątek budowniczowie z Bilfingera zaprosili dziennikarzy do obejrzenia stanu prac na remontowanym moście. To dziś plac budowy. Blisko brzegu Wisły, od strony centrum straszy wielka dziura, bo część płaszczyzny mostu obniżono i na niej montowane są elementy, które kolejno będą łączone i stworzą nową powierzchnię przeprawy. Od połowy lipca co sześć dni kolejny kilkunastometrowy element będzie montowany i przesuwany w stronę środka biegu rzeki. Naraz, na dwóch brzegach. Od strony centrum do zainstalowania jest 16 takich elementów, od strony Pragi – 14.

Wykonawcy zapewniają, że październikowy termin oddania przeprawy do użytku (choć cała budowa nie będzie jeszcze skończona) jest bezpieczny. – Most będzie wtedy przejezdny na całej szerokości, choć może się zdarzyć, że z powodu np. prac przy chodniku, czasowo będzie wyłączony jeden z pasów – tłumaczyli przedstawiciele wykonawcy. – Najtrudniejsze jest zawsze ruszenie z budową. Gdy ona się rozpędzi, to terminy są już dużo mniej zagrożone. A my nawet trochę wyprzedzamy harmonogram – dodawali.

Będzie monitoring?

Obecna w piątek na moście prezydent Hanna Gronkiewicz–Waltz, też zapewniała o tym, że terminowi oddania mostu kierowcom nic nie zagraża. Towarzyszący jej nowy dyrektor Zarządu Dróg Miejskich Łukasz Puchalski zapewniał z kolei, że trwają rozmowy z Biurem Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego dotyczące wzmocnienia monitoringu, na wszystkich warszawskich mostach. – Nie wiadomo czy większa ilość kamer na Łazienkowskim, w dodatku lepiej rozmieszczonych, poprawiłaby bezpieczeństwo mostu, ale na pewno by nie zaszkodziła. Lepiej więc chyba je mieć, niż ich nie mieć – wyjaśniał.

Rowery pod mostem, nad wodą

Puchalski przyznał, że jednym z priorytetów jest stworzenie w tym miejscu rowerzystom wygodnej przeprawy przez Wisłę. Dawny Most Łazienkowski, był rowerowym koszmarem. Teraz Puchalski poważnie myśli o wybudowaniu kładki z trasą rowerową poniżej poziomu mostu. Droga rozwidlałaby się nad brzegiem, nad poziomem wody biegła po obu stronach ok. 2,5-metrowym pasem, po czym schodziłaby się na drugim brzegu.

– Jest projekt takiej drogi, ale można by ją było zbudować po zakończeniu obecnych robót. Dwa place budowy nie mogą na siebie zachodzić. Mam wrażenie, że to projekt trudniejszy pod względem prawnym, niż technicznym – tłumaczył Puchalski. Całość miałaby kosztować kilkanaście milionów złotych. Pieniądze mają się na to znaleźć. Tak, by droga dla rowerów powstała w przyszłym roku.

Droga byłaby przeznaczona wyłącznie dla rowerów. Piesi mieliby się na niej znaleźć tylko tam, gdzie schodziliby po schodach z przystanków. Miałaby łączyć trasy rowerowe na dwóch brzegach Wisły. Puchalski zaznaczył że Łazienkowski to ważny element ewentualnego ciągu rowerowego łączącego prawobrzeżne dzielnice stolicy z centrum i dalej położonymi rejonami, ale im dalej od rzeki tym trudniej. Po praskiej stronie, w drugim etapie, należałoby „przerzucić” trasę rowerową przez Wał Miedzeszyński. Z drugiej strony jest trudniej, bo trasa musiałaby przechodzić pod estakadami.

Pomysł nad podwieszaną drogę rowerową, już po spaleniu się Mostu Łazienkowskiego proponowały warszawskie organizacje rowerowe. Była dyrektor ZDM Grażyna Lendzion informowała w marcu, że wstępny projekt odbudowy mostu zakładał pojawienie się tam wspomnianej drogi dla rowerów. Puchalski wyjaśnił jednak, że byłaby to osobna inwestycja.